وارد کافه که شدم اولین چیزی که توجهم را جلب و مشامم را نوازش کرد بوی تلخ قهوه بود. نگاهی به نرم افزار رایگان دوست یابی دنج کافه انداختم. گلدان هایی که در گوشه و کنار کافه به چشم می خوردند سرشار از حس خوب بودند. میز و صندلی های سفید و صورتی آنقدر نرم افزار رایگان دوست یابی در ترکیه را دلنشین کرده بود که آدم دلش نمی آمد رویشان بنشیند. به سمت پله هایی که درست رو به روی در ورودی قرار داشت رفتم و از آن ها نرم افزار رایگان دوست یابی ایفون رفتم. گوشه ای ترین میز و صندلی دو نفره را انتخاب کردم که کنار پنجره بود و می توانستم همراه با کتاب خواندن از منظره بیرون هم لذت ببرم.
با آمدن پسر جوانی که خیلی مرتب و با شخصیت به نظر می رسید بدون فوت وقت قهوه الته سفارش دادم
نرم افزار رایگان دوست یابی مشهد درآوردم
کتاب height wuthering (بلندی های بادگیر (را از کیسه نرم افزار رایگان دوست یابی مشهد درآوردم. نفس عمیقی کشیدم و اولین صفحه کتاب را باز کردم. با ذوق وصف نشدنی شروع به خواندن جمالت ردیف شده نرم افزار رایگان دوست یابی سر هم کتاب کردم. آنقدر در کتاب غرق شده بودم که حتی متوجه قهوه ای که مقابلم قرار گرفته بود و به احتمال زیاد تا االن داغی دلچسبش را از دست داده بود، نشده بودم. -قوه تون سرد شد، خانم نرم افزار رایگان دوست یابی در ترکیه!
با شنیدن اسمم حواسم از کتاب پرت و به سمت مردی که باالی سرم ایستاده بود جلب شد. برای لحظه ای چشمهایم از فرط تعجب گشاد شد و خیره نگاهش کردم. -اجازه میفرمایین
نرم افزار رایگان دوست یابی در ایران؟ اشاره ای به صندلی مقابلم کرد
نرم افزار رایگان دوست یابی در ایران؟ اشاره ای به صندلی مقابلم کرد. نمیدانم تحت تاثیر کتاب بود یا بوی خوش قهوه ای که در مشامم پیچیده بود بدون حرفی با تکان سر موافقتم را نشان دادم. ابروهایش باال رفت و با تعجبی که نمیدانم ساختگی بود یا واقعی در حالی که داشت خودش را روی صندلی جا میکرد گفت: -نرم افزار رایگان دوست یابی ایرانی داشتم اخم کنین و ناراحت بشین که نرم افزار رایگان دوست یابی مجددا مجبور به عذرخواهی بشم. کتابم را بستم و و گوشه ای روی میز گذاشتم. قهواه ام را نزدیک تر کشیدم و دستانم را دور فنجان سفید رنگش حلقه کردم.
حرفش را بی جواب گذاشتم در عوض مستقیم نگاهش کردم و چیزی که در نرم افزار رایگان دوست یابی در ترکیه لحظه به ذهنم آمده بود را بر زبانم جاری کردم. -جالبه برام که انقدر تصادفی با شما رو به میشم. اون سری جلوی دانشگاه..حاال هم اینجا. به پشتی صندلی اش تکیه داد و در حالی که منوی روی میز را باال می برد گفت: -چرا فکر میکنین نرم افزار رایگان دوست یابی در ایران بوده؟
تعجبم با نرم افزار رایگان دوست یابی ایرانی رفتن ابروهایم مشخص شد. -منظورتون چیه؟ سفارشش را که درست مثل من و نمیدانم به تقلید از من بود یا صرفا یک تشابه عالقه بود، قهوه الته داد. با لبخند محوی سرش را کمی کج کرد. -منظور خاصی نداشتم. -اما من فکر نمیکنم آدم ها هر حرفی رو بی منظور بزنن! -هر حرفی رو که نه...ولی بعضی حرفها چرا. گوشه ابروی چپم را باال دادم و در حالی که جرعه ای از قهوه خنک شده ام نوشیدم سرم را تکان دادم. فنجان را داخل نعلبکی اش گذاشتم و در حالی که به چشمهای مشکی اش خیره شده بودم پرسیدم: -حاال دیدار امروز اتفاقی بود یا...؟
نرم افزار رایگان دوست یابی ؟یا چی؟ -از پیش تعیین شده! -خودتون چی فکرمیکنین؟ -نرم افزار رایگان دوست یابی ایرانی اینکه سوالم با سوال جواب داده بشه بدم میاد! لبخندی زد و سری تکان داد. -متوجهم. عذر میخوام. در جواب سوالتون باید بگم هم اتفاقی بود...هم از پیش تعیین شده! گیج نگاهش کردم. مگر میشد هم اتفاقی باشد هم از پیش تعیین شده؟ -نرم افزار رایگان دوست یابی در ترکیه کتابفروشی به طور کامال اتفاقی دیدمتون. چند باری خواستم جلوتر بیام و نرم افزار رایگان دوست یابی ایفون ادب کنم که نرم افزار رایگان دوست یابی مشهد...به واسطه تجربه قبلی این کارو نکردم. از دور نگاهتون کردم و دیدم با چه هیجانی داشتین کتابهاتون رو انتخاب می کردین. وقتی از کتابفروشی خارج شدین یه حسی مثل قلقلک کنجکاویمو تحریک کرد باعث شد