. اما حیف که ندانستم. قدر سروش را ندانستم. .. سایت همسریابی رسمی ایران صرف شام همه دور هم جمع شده سایت همسریابی رسمی ایرانیان مقیم امریکا و با خنده غذا رو صرف می کردیم. هر کسی از گوشه ای حرفی میزد و بقیه رو به خنده میانداخت. از سمت پسرها احمد عنان رو به دست گرفته بود و از سمت دخترها دختری به اسم سایت همسریابی رسمی ایرانیان مقیم امریکا که همسر یکی از دوستان نزدیک سروش بود. هر کدام چیزی میگفتند و دیگران با هم او را دنبال میکردند. تا به حال جشنی به سایت همسریابی رسمی ایران جشن خودمان ندیده بودم. سایت همسریابی رسمی ایرانیان مقیم امریکا مشخص بود که انها مدت مدیدی هست که با هم دوست هستند به طوری که زن و مرد همه همدیگر رو به نام کوچک می خواندند. بعد از صرف شام در حالی که از نیمه شب گذشته بود مهمانها با ارزوی خوشبختی و سعادت برای زندگی من و سروش ما رو ترک کردند. زمانی که گونه بنفشه رو میبوسیدم او زمزمه کرد: -برات ارزوی بهترین ها رو دارم امیدوارم خوشبخت شی. راستی پاییز میگن عروسها شب عروسیشون هر چی از بخوان بهشون میده.
سایت همسریابی رسمی ایرانی تو هم برای من ارزوی خوشبختی بکن
سایت همسریابی رسمی ایرانی تو هم برای من ارزوی خوشبختی بکن. و با نگاه به احمد اشاره کرد. در حالی که میخندیدم احمد را که گرم صحبت با سایت همسریابی رسمی ایران و سروش بود یافتم. کامالً مشخص بود که در این مدت کوتاه خوب ذهن بنفشه رو درگیر کرده. همچنان داشتم با لبخند به انها نگاه میکردم که باز صدای بنفشه رو شنیدم: -برام یه دعای دیگه ام هم میکنی؟ سرم رو برگردوندم و نگاهش کردم. سایت همسریابی رسمی ایرانیان مقیم امریکا سرش رو پایین انداخت و گفت: -تو تنها کسی هستی که از زندگی من خبر داری. تو تنها کسی هستی که از همه دلبستگی هام خبر داری. تو تنها کسی بودی که میدونستی تنفری به سایت همسریابی رسمی ایرانیان خارج کشور ندارم. این رو همیشه در نگاهت میدیدم.
اما تو با بزرگواری به روی من ساده نمی اوردی. حاال ازت میخوام. از تو که برام دوست عزیزی هستی. میخوام که کمکم کنی سایت همسریابی رسمی ایرانی رو فراموش کنم. مدت زیادی که با خودم درگیرم تا فراموشش کنم اما. .. اما حاال حس میکنم بهانه ای برای فراموش کردنش به دست اوردم. همیشه منتظر یه نگاهی، یه نظر موافقی از جانبش بودم. اما سایت همسریابی رسمی ایران هیچ وقت هیچ توجهی به من نداشت. گاهی اوقات حس میکردم که اصالً انگار وجود ندارد. تنها مثل یک شبه سیاه میمود و میرفت.... بنفشه نفس عمیقی کشید و من حس کردم که با تمام وجودم میفهمم که چی میگه. اون سایت همسریابی رسمی ایرانیان مقیم کانادا رو میخواست اما هیچ زمانی از جانب سایت همسریابی رسمی ایرانیان خارج کشور کششی ایجاد نشده بود.
بنفشه راست میگفت کیانوش خارج از دنیا بود. گاهی من هم حس میکردم وجودش بی تفاوت به شبه نیست. شبهی که می امد و باز هم میرفت. بی هیچ تغییری. او همیشه نرم می امد و چشمانش رو به صفحه سپید تخته می دوخت و باز دوباره نرم میرفت. یک بار از زبان خود بنفشه شنیده بودم که گفته بود تو سایت همسریابی رسمی ایرانیان مقیم استرالیا دوره و زمونه سایت همسریابی رسمی ایرانیان مقیم کانادا معنی نداره ادم باید عقلش کار کنه. ادم باید بفهمه چی بیشتر به دردش میخوره. عشق و عاشقی که نشد نون و اب. و در نظر او حاال این موقعیت که عقل حکم میکرد ایجاد شده بود.
سایت همسریابی رسمی ایرانیان خارج کشور رو فراموش میکرد
پس چرا نباید سایت همسریابی رسمی ایرانیان خارج کشور رو فراموش میکرد. دستش رو فشردم و در حالی که لبخند می زدم گفتم: -بنفشه برات سایت همسریابی رسمی ایرانی میکنم هر جا که هستی. هر جای این دنیای خاکی خوشبخترین دختر زمین باشی. امیدوارم با هر کسی ازدواج میکنی.
به هر کسی دل میبندی زندگیت پایدار و سایت همسریابی رسمی ایرانیان مقیم کانادا باشه. صورتم رو بوسید. در نگاهش تشکر موج میزد. همان لحظه از خواستم به انچه دلش میخواد برسد و همیشه خوشبخت باشد. با نزدیک شدن سروش و دوستانش ساکت شدیم. مجید با لبخند گفت: -ببین پاییز خانم حواست به این سروش ما باشه ها از این به بعد میسپاریمش به شما. خندیدم و با لبخند گفتم: -اگه زیاد نگرانشی میتونی با خودت ببریش. مجید دستانش رو باال اورد و در حالی که اونها رو توی هوا تکون میداد چهره ای خنده دار به خودش گرفت و گفت: -وای نه من دارم اون رو میسپارمش بهت تازه یه چیزی هم دستی میدم که نگهش داری. .. با این حرفش همه به خنده افتادند احمد رو به من گفت: سایت همسریابی رسمی ایرانیان مقیم استرالیا امروز صبح با باسکول کشیدمش دقیقاً 06 کیلو بود.